Dag 25 - Georgetown / Penang

Woensdag 14 december 2005, dag 25

Vandaag naar Georgetown op het eiland Penang. Een directe bus vanaf Tana Rata naar de ferry die ons in Georgetown zou brengen. Dit alles in slechts 5,5 uur, dit beloofde echt een zeer efficiente reis te worden.

Maar eerst iets over de Kou. Wij hadden verwacht dat Maleisie ons niets dan warmte zou brengen, maar het feit is dat we het bijna dagelijks koud hebben. Natuurlijk, de Camaron Highlands waren koud, maar dat wisten we van te voren (hoewel iets kouder dan verwacht). Deze koude is derhalve te verklaren aan de hand van climatologische omstandigheden. Echter, er zijn een aantal andere vormen van kou in Maleisie waarvoor wij geen verklaring hebben gevonden. Zo is er bijvoorbeeld het fenomeen winkelcentrum. Deze zijn meestal zodanig koud dat je er maximaal een uur binnen kan zijn. Met name Sanne heeft af en toe een opwarm moment nodig, Edward rent uberhaupt na een uur gillend weg uit winkelcentra. En dan de Bus. De Lonely Planet weet het treffend te omschrijven: "Maleisische bus-chauffeurs beschouwen passagiers als bederfelijke waar dat zo koud mogelijk getransporteert dient te worden". Ook deze bustocht was het weer raak. Na een half uurtje in de bus begonnen we eindelijk een beetje op te warmen en zelfs onze kleren begonnen al iets van droogheid te vertonen. Dit liet de buschauffeur niet op zich zitten en prompt ging de airco weer op standje diepvries. Nee, zo'n reisje is echt kou lijden. Uiteindelijk werd het pas weer lekker warm op de ferry naar George Town (onze vertaling Sjors-dorp). Na 5,5 ur was een toilet ook een aangename bijkomstigheid, waardoor we aan de boottocht niets dan goede herrinneringen hebben. Dit ondanks het feit dat het een tochtje van nog geen kwartier betreft. Ons eerste doel in Sjors-dorp was het Immigration Office. Even vragen over ons visum (dat we dus niet hebben gekregen) en hoe lang we in Maleisie mogen blijven. Het antwoord op de eerste vraag is: "geen probleem" en het antwoord op de tweede vraag is 90 dagen. Dit was een meevaller, we waren bang dat we 30 dagen hadden. In dat geval hadden we onze reisplannen wat moeten inkorten. Mar nu konden we rustig aan doen dus. Om daar meteen maar mee te beginnen daalden we neer in het Little India van deze stad voor een drankje en een maal. Daarna checkten we na een kleine omweg langs enkele hotels in bij het Hong Ping hotel (onze vertaling Ping Pong hotel). Zoals de naam doet vermoeden betreft dit een chinese gelegenheid, wat bijna de garantie geeft voor een uitstekende prijs-kwaliteit verhouding. En veel tegels, chinesen houden van tegels. Onze kamer had dan ook een echte "badkamer-look". Maar dan wel een brandschone badkamer. Na wat tijd voor ontspanning en een korte wandeling door de buurt kwamen we terecht bij een mexicaan. Onder het motto: "je kan niet altijd rijst eten" aten we we tortilla's Burrito's en dronken we geen Corona maar Skol. Eerste voorzichtige conclusie over George Town: Veel verkeer en weinig stoep.

Einde dag 25, de dag dat we langzaam opdroogden.