Dag 26 en 27 - Nog meer Penang
Donderdag 15 december, dag 26
Vandaag had Sanne veel last van haar Meniere. Ze bleef op een kleine wandeling na binnen. Edward maakte een lange wandeling door Georgetown. Dat viel niet mee, zoals eerder aangegeven is het begrip stoep hier relatief onbekend. Eigenlijk is George Town best groot. Met haar 1,3 miljoen inwoners in ieder geval groter dan welke stad in Nederland ook. Toch is er eigenlijk weinig te melden over deze stad. Ja, zoals een grote stad betaamt beschikt George Town over een eigen China Town en natuurlijk ook over een Little India. En ja, het stikt er van de winkelcentra. Dat wel. Maar daar blijft het eigenlijk bij. En men beschikt over heel veel kust, aangezien de stad gevestigd is op het puntje van Penang. Maar met die kust doen ze dan weer opvallend weinig. Wellicht is het een iets te Nederlandse gedachte, maar Edward zou er meteen een boulevard bouwen met leuke strand-tenten enzo.
Echter, de stukken land aan het water liggen er hier kaal bij, behalve het vuil wat er gestort wordt dan. Rare jongens die Maleisiers. Na de constatering dat Maleisiers geen Zandvoort types zijn keerde Edward terug naar China Town. Sanne was nog niet echt beter, maar durfde een kleine wandeling naar het winkelcentrum in de buurt wel aan. Aldaar werd zij (terecht) verwend met een nieuwe tas en een imitatie Baby-G horloge a 5 RM (1,25 eur). Of zou hij echt zijn? Zou kunnen natuurlijk. 's Avonds viel het horloge spontaan uit elkaar. De avond werd trouwens doorgebracht in het Ping Pong hotel onder het genot van een instant Noodle-tje. Dit gerecht heeft zich ontwikkeld tot ons favourite "vrekken-gerecht". Een maal voor 1 RM (0,25 eur). Voor het eerst kwamen ook Edward's Rapportage-vaardigheden boven drijven (hij zou zijn werk toch niet missen?) Hij maakte zonder welke vorm van technologie een prachtig overzicht van de uitgaven in Singapore en Maleisie (althans, de eerste 19 dagen):
Overnachten -> Singapore 39% / Maleisie 25%
Reizen -> Singapore 8% / Maleisie 13%
Eten -> Singapore 29% / Maleisie 39%
Internet -> Singapore 0% /Maleisie 3%
Overig -> Singapore 22% / Maleisie 20%
Conclusie: relatief gezien is slapen duurder in Singapore en eten is relatief gezien duurder in Maleisie. Of we eten meer in Maleisie. Of we hebben niet goed onderhandeld op hotels in Singapore. Of.... Afijn, dit is zeer nutteloze informatie. Edward was zeer tevreden. Net zoals vele rapportages op zijn werk is het onmogelijk om hier je voordeel mee te doen en zijn deze cijfers dus totaal irrelevant. Tevreden ging Edward slapen.
Einde van dag 26, de dag dat de Kerstman persoonlijk aanwezig was in het winkelcentrum. Hij predicte de kerstgedachte, in zijn ogen was deze: "christmas is the spirit of giving". Dit waarschijnlijk naar volle tevredenheid van de eigenaar van het winkelcentrum.
Vrijdag 16 december 2005, dag 27
Tot deze dag hadden we twee alternatieve plannen:
1) Verhuizen naar een vissersdorpje bij het strand op Penang
2) Doorreizen naar Langkawi
De natuur maakte de keuze makkelijk. Het regende, waardoor het strand niet echt een optie leek. Goed, op Langkawi draait alles ook voornamelijk om strand, maar wellicht zou het daar mooi weer zijn. DOor de bank genomen is het op Langkawi mooier weer dan elders in Maleisie. Meniere was trouwens ook no steeds in da house, dus besloten we in ieder geval het boottochtje een dagje uit te stellen. Wel alvast een kaartje gekocht, we zouden de volgende ochtend opgehaald worden bij het hotel, jippie!
Wellicht is het overbodig om te melden, maar Langkawi staat voor Zon, Zee en Strand (en goedkope sigaretten en drank). Georgetown staat dus eigenlijk voor niet veel, maar wel voor veel boekenwinkels, waar onder ook engelse boekwinkels, waar onder ook tweede hands boekwinkels, waar onder ook tweede hands boekwinkels met een plankje met nederlandse boeken. 1 + 1 = 2, even wat te lezen kopen voor op het strand van Langkawi. We hebben ook nog wat boeken verkocht met een winstmarge van -/- 50%. Acht een boekhandelaar moet ook leven. Edward kreeg nog wel een compliment voor zijn onderhandelingsvaardigheden (zou ik ook doen als ik net iemand van zijn boeken had ontdaan voor een appel en een ei). Qua Nederlandse boeken gaat de eigenaar trouwens puur af op het uiterlijk van de boeken (wat moet hij anders, een cursus Nederlands bij de LOI gaat wellicht te ver voor hem). Als gevolg hiervan staat zijn hele nederlandse plank vol veelal gaaf uitziende exemplaren van flut-boekjes, waar onder veel doktersromans. Een enkel goed boek dat er tussen staat gaat voor dezelfde prijs de deur uit. Na dit gerommel in de marge kochten we vervolgens voor een klein vermogen een Lonely Planet van Cambodia (dit maal slechts 10% korting). Verklapt ook meteen ons volgende reisdoel. Na het shoppen nog wat door Little India gewandeld. Altijd wat loos, mooie winkeltjes, mooie kleuren en vooral met vlagen de heerlijkste geuren van wierrook, bloemen en naturlijk eten. En wie zijn wij dan om niet even een vorkje te prikken. Zo gezegd zo gedaan. Voldaan keerden we terug naar China Town. Het viel ons op dat men vandaag nogal in de weer was met wierrook. Met heel veel wierrook!
Dat men niet vies is van een stukje wierrook was ons bekend, maar waarom deze enorme hoeveelheden is ons tot de dag van vandaag onbekend gebleven. Toen we eenmaal ons hotel ingerookt waren kwamen we er die dag niet meer uit.
Einde van dag 27, de dag dat het BEGON met regenen.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home