16 - 17 januari 2006 - Kep

Maandag 16 januari 2006, Dag 58

Vandaag staat de "reis" naar Kep op het programma. Het betreft slechts 25 kilometertjes. Gewoon het dorp uitrijden tot je bij de zee bent. We kozen voor de laffe methode. Lekker uitslapen en gewoon een taxi nemen. Minder confortabele alternatieven zijn de bus (gaat maar 2 keer per dag) en de shared taxi (zie eerder). Door de kleine afstand is het niet zo duur, maar er moet natuurlijk wel onderhandeld worden. Het blijft grappig met die taxi en tuk-tuk jongens, het lijkt we of het hele dorp zich er mee bemoeit. Na een "goed gesprek" wilde degene met de ogenschijnlijk slechtste taxi ons wel meenemen voor Edward's prijs. De rest van de chauffeurs duwde zijn auto aan en daar gingen we. Eerst nog even langs het Guesthouse om onze bagage op te halen en dan direct naar Kep! Op zich ging het erg voorspoedig, alleen vlak voor Kep gebeurde het onvermijdelijke: de wagen begaf het.

De chauffeur probeerde ons nog te lozen door ons het Guesthouse waar we gestrand waren aan te bevelen, maar wij hadden andere plannen. Kep was immers the place waar we on "resort-kado" van Sanne's familie zouden innen. We hadden The Beachhouse uitgekozen, maar dat was wel aan de andere kant van het dorp. Zonder enige vorm van enthausiasme begon de chauffeur te sleutelen. Kansloos dachten we, maar dit ten onrechte. Na een kwartier had hij de auto weer aan de praat en gingen we weer op weg naar the Beachhouse. Een tent waar chauffeurs ongetwijfeld geen commissie zouden ontvangen, wellicht de reden dat hij geen idee had waar het was. Ondertussen werden wel alternatieven aangewezen. Gelukkig hadden we een kaart en Sanne navigeerde ons rechtstreeks naar de gewenste lokatie (chauffeur: "oh, the beachhouse!"). Vol verwachting lieten we ons rondleiden door deze upperclass toko. Het zwembad was in de folder wel heel erg uitvergroot en de kamer was eigenlijk amper beter dan die van sommige guesthouses. Onzin om daarvoor zo veel meer te betalen. Op naar onze tweede keus dus, de Champey Inn. Wel een kilometertje met rugzak in de brandende zon, maar dan heb je ook wat. Mooie stijlvole hut aan het zwembad, verse bloemen in de kamer, schitterende tuin en een "buiten-badkamer". Dat wil je.

De badkleding was natuurlijk strategisch ingepakt zodat Sanne in het zwembad lag nog voordat Edward had ingecheckt. Vanuit het zwembad keek ze uit op de bergen rondom Kep. Aan de andere kant zag ze de zee. Verder niets dan dit en de strandstoelen. Prima paradijsje.

' s Middags was er nog een minor incident omdat we een wespen-nest hadden ontdekt in ons "rieten dak". Maar daar doet men in Cambodja niet zo moeilijk over. Wespennest met haddoekje oppaken en de woedende wespen wegslaan met een ander handdoekje. Na al deze omwinding gingen we maar liggen bij het zwembad.

Onder het genot van een Cuba Libre keken we naar de zonsondergang. Geen perfecte zonsondergang vandaag, maar wel een mooie. Wel veel verse vis, zo uit de zee.

Einde van dag 58, de dag dat de huiskat van de Champey Inn een hapje vis mee at. Sanne heeft na het katten-incident op Lankawi een kattenomgangverbod. Maar deze sprong zo bij haar op schoot, ze kon er echt niets aan doen!

Dinsdag 17 januari 2006, dag 59

Zo'n openlucht badkamer is echt fantastisch, je waant je in de jungle tijdens het toileteren of tijdens het nemen van een douche.

Maar als het 's nachts hard gaat regenen is het minder als je naar de wc moet. Gelukkig wa het 's morgens weer droog en knalde de zon al weer vroeg door het wolkendek.

OP zich was ons doel om weinig te doen, maar een wandeling door Kep kon er nog wel van af. OPvallend is dat hier ontzettend veel grote vila's zijn. Op zich is een vila niet zo opmerkelijk in een badplaats, maar hier zijn ze bijna allemaal verwoest en verlaten. Navragen leerde ons dat het woningen van voormalig franse kolonisten betreft. Nadat zij er uit gekickt waren huisden hier de rijkere Khmers. De huizen werden verwoest in de oorlog en tot de dag van vandaag is er niemand die het op kan brengen om de huizen weer op te knappen.

Verder zagen we net als overal in Cambodja veel rommel langs de weg liggen.

En veel koeien, varkens, kippen en dat soort spul. Het loopt gewoon wat rond op straat. De foto van dit varkentje (onder de tafel) en haar zusje (op de tafel) willen we julie niet onthouden.

Na deze "inspanning" ontbeten we in ons resort. De eigenaar is Frans en dat was te proeven. Stokbrood, Ommelet met Proviciale kruiden en een heerlijke salade die ook heerlijk frans aandeed.

Tja, wat is er verder te melden over deze dag? De cliche verhalen over zwemmen en lui zijn laten we maar achterwege, anders begint deze weblog wel heel veel op een reclame folder voor de Champey Inn te lijken. Misschien is het nog het vermelden waard dat luiheid de grootste zonde was onder het regime van de Khmer Rouge. Wij vinden dat er niets mis is met deze geplande luiheid.

' Avonds zagen we de zon onder gaan (geen perfecte zonsondergang) en aten we vis. Het tentje vlak bij ons hutje is misschien wel het beste visrestaurant van Cambodja.

Omdat het meteen aan zee ligt worden de vissen bewaard in een soort van kooi die men in de zee laat zakken. Vanuit de zee zo in de pan dus. Of zoals vanavond op de grill.

Einde van dag 59, de dag dat we een opmerkelijk beeld zagen van een zeemeermin met benen.