3 + 4 februari 2006 - Nha Trang

Vrijdag 3 februari 2006, Dag 76

Op de foto is te zien dat het vroeg en koud was die morgen.

Precies acht minuten na het maken van deze foto werden we opgehaald. Vandaag reizen we naar Nha Trang. Mooie bus, veel beenruimte. Dat belooft een gemakkelijk ritje. Niets was minder waar. Al na enkele haarspeld-bochten bleken we ons in deel twee uit de serie "de braakbus" te bevinden. Verschil met deel één was dat er zich hier multiple brakers aanwezig waren. Een ander verschil was dat het hier een soort van conducteur aanwezig was die constant bezig was met het uitdelen van zakjes en het opruimen van hetgene dat het zakje niet gehaald had. Met name kinderen associeren braken niet met plastic zakjes. Maar na twee en een half uur haarspelden waren we beneden en hield ook het braken op. De rest was kinderspel, richting zee rijden en daar links af. Piece of cake, dachten we. Ook de chauffeur deelde deze mening en gaf eens flink gas. Iets te veel blijkbaar want even later begaf de bus het. Eerst dachten we aan een lekke band, maar het bleek ernstiger. Iets met de as ofzo.

De conducteur die eerst braaf alle kots had opgeruimd was ook nu het haasje. Shirt uit en onder de bus om de boel te repareren. Zijn kwaliteiten qua opruimen van kots waren uitmuntend, maar die als monteur konden we wat moeilijk inschatten. Gelukkig kwam er een half uurtje later een lege mini-bus langs en tegen een kleine betaling konden we mee rijden. De chauffeur ging helemaal op in zijn nieuwe rol als tour-operator en maakte zelfs een foto-stop bij de zee.

Om een uur of drie waren we al in Nha Trang.

Dit is overigens een prima plek om te zijn. Zon, zee, strand, duikscholen en voldoende mogelijkheden om ons tien-dollar beleid weer op te pikken. Allereerst wat rondgelopen en bij het strand gekozen. Het strand ligt hier vlak aan zee, handig als je wil zwemmen.

Einde van dag 76, de dag dat we de beste Pho tot nu toe aten bij een "straattent".


Zaterdag 4 februari 2006, dag 77

Ons hotel - Hotel 44 - kent twee mooie feautures. Prima restaurants op nummers 43 en 45. Nummer 43 deed een prima ontbijt en een ijsthee voor 1000 dong. Al rekenend kwamen we er achter dat dit ongeveer vijf cent betreft. Beslist niet duur hoor! Tap-bier is veel duurder, 2500 dong of 12,5 cent. Toch maar ijsthee dus. Sanne ging weer in de verplichte ruststand en Edward liep wat rond door de stad. Veel kappers en duikscholen, zo viel hem op. En veel van die leuke straat-tentjes met soep, broodjes of gewoon bier en cola.

Vreemd genoeg kennen de winkels hier ook sluitingstijden, althans de supermarkt was op zaterdag middag gesloten. Dat maak je niet vaak mee in Azie. Wij verbazen ons er altijd open dat winkels open zijn als we gaan slapen en als we opstaan. Vaak beheerd door dezelfde persoon ook nog. Maar slapen schijnt dan ook iets typisch nederlands te zijn.

Maar gelukkig doen de internet-shops niet mee aan sluitingstijden. Sanne had namelijk een internet-date met Heske, de blik-opener van Wokkel en Puk. Oftewel een belangrijk persoon. Desondanks is zij de enige nederlander die niet beschikt over internet. Hierdoor moet zij op de meest onmogelijke tijden op de fiets door de regen naar een internet-café in Groningen (ja, ze schijnen te bestaan). Vandaag was het tijdstip zo onmogelijk dat ze zich had verslapen.

Einde van dag 77. De dag dat we begonnen met het opschrijven van al onze uitspraken tot nu toe die beginnen met: "Als ik in Nederland ben dan ....". Misschien verschijnen er nog wel eens wat op deze weblog. Eén uitspraak van Sanne had in ieder geval te maken met Katten. Iets met drie ofzo? Edward is van mening dat hij nog niet om is. Sanne vindt dat Edward wel om is. Edward schijnt vergeten te zijn dat hij zelf gezegd heeft dat er een derde kat komt. Sterk spul die Dalat wijn. Wordt vervolgd...