15 - 17 april - Bangkok part III

Zaterdag 15 april 2006, dag 147

De meisjes in het hotel waren helemaal van slag. Hoe haalden we het in ons hoofd om de public bus naar Bangkok te nemen? Voor vier keer zo veel geld konden we immers met een minibus gaan (lees sneller en minder confortabel). En maar lachen dat we toch met de gewone bus gingen. Raar volk... Over raar volk gesproken, we gingen op zoek naar een Songthaw chauffeur die ons naar het busstation wilde brengen voor 20 bath (twee maal de prijs die een Thais iemand betaalt, 45 cent). Maar deze druif vroeg 100 en verwachte dat we dan ook nog verder met hem wilden onderhandelen. Wat is er toch met die mensen hier? De chauffeur die achter hem reed moest wel lachen om dit tafereel en liet ons voor 20 instappen. Om een lang verhaal kort te maken, binnen drie uur stonden we op het oostelijke busstation in Bangkok en pakten we een taxi naar Khao San road. Al met al een "twee vingers in de neus"-reisdag.

We checkten laf in, in ons vertrouwde Siam II guesthouse. Het iets te dure guesthouse (780 b/17 eur) voorzien van gloednieuwe luxe kamers en een zwembad! Echt een tent waar wij ons op ons gemak voelen (behalve bij het afrekenen). Tevens het guesthouse dat waarschuwt voor scams en zelf voor transport naar het vliegveld twee keer zo veel rekent als een taxi (tenzij je een grote tas hebt, dan is het drie keer zo duur!).

Afijn, nog twee dagen om ons te verdiepen in China. Eerst maar eens een Lonely Planet van China kopen. Je zou denken dat er op Khao San road wel een reisboek te koop zou zijn, maar vandaag was dat anders. De lokale boekenverkopers zijn namelijk bang voor water! Tijdens het waterfestifal hadden ze allemaal hun deuren gesloten. Vanavond was tevens de bonte avond van dit festijn, het leek wel of het steeds gekker werd naarmate de dag vorderde. Na ons avondeten was het zo druk met watergooiende mensen dat er we slechts twee opties zagen. Ons zelf opsluiten op onze kamer of volledige overgave. Het werd het laatste. Op naar Khao San road dus! Nog voor we daar aankwamen waren we al volledig doorweekt. Het was een zeer uitbundig nieuwjaarsfeest waarbij iedereen elkaar nat spoot en elkaars wangen besmeerde met meel. Ondanks het feit dat we in de backpackersgetto van Bangkok bevonden, waren het bijna alleen maar locals die zich op deze partij bevonden. Khao San road was ondertussen één grote menigte.

Als buitenlanders (Farangs) waren wij extra aantrekkelijk target voor een waterpistool of emmer. Sommigen maakten het extra leuk door ijswater te gebruiken. Ook werden we om de paar seconden besmeurd met meel, vergezeld met het toewensen van een gelukkig nieuwjaar. En verder ging het niet. Geen dronken mensen, geen bier gooien, geen gebroken glas op straat. Nee, gewoon water en keihard lachen. Mooi feestje. Zou dit dan ons laatste nieuwjaarsfeest zijn? Dat dachten we de vorige keer ook.

Einde van dag 147, de dag dat we een weegschaal op onze kamer vonden. Onze rugzakken zijn flink afgevallen, maar wij zelf niet. Hoe kunnen al die reizigers nu afvallen met al dat lekkere eten hier? Wellicht komt het omdat wij nog geen voedselvergifteging hebben opgelopen, iets dat nogal eens voor komt tijdens het reizen. Wat dat betreft hebben we geluk gehad. Trouwens, we zijn ook niet aangekomen, dus we nemen nog een chicken curry.


Zondag 16 april 2006, dag 148

Vandaag waren de boekwinkels weer open, dus konden we eindelijk een Lonely Planet van China aanschaffen. Tja, China is natuurlijk net iets groter dan Luxemburg. We praten daarom over een boekwerk van bijna 1000 bladzijden. Je zou denken dat er op Khao San wel een Lonely Planet-superstunt-discounter zou moeten zijn. Maar nee hoor, ze vroegen allemaal laf dezelfde prijs. Het werd daarom een tweedehandsje. Aan de aantekeningen te zien zijn onze voorgangers niet verder dan Hong Kong gekomen, dat voorspelt weinig goeds!!!

Omdat ons eerste (uitgestelde) reisplan begon in China, had Sanne al heel veel huiswerk voor dit land gedaan. We kunnen melden dat de informatie in het veel geprezen reisboek klopt. Na e.e.a. gecheckt te hebben was het globale plan duidelijk. In een notendop: Macau, Hong Kong, Guillin, Yangshou, Kunming en natuurlijk Dali. En Peking? Geen Chinese muur? Tja, je moet keuzes maken. Vooralsnog denken we niet maanden in China te blijven. Maar reisplannen zijn er om gewijzigd te worden, dus wie weet.

Goed, we wisten ongeveer wat de China-plannen waren, maar we zouden pas overmorgen vliegen. Wat nu? We vervelen ons! We overwogen nog om voor vijf bath met een Tuk-tuk chauffeur mee te gaan en in een juwelen-scam terecht te komen (voor wie nog nooit in Bangkok is geweest, als een tuk-tuk chauffeur je mee neemt voor een belachelijk laag bedrag, dan weet je zeker dat hij je niet naar je bestemming brengt, maar naar zijn oom die toevallig een juwelenshop heeft. Hier wordt "lichte druk" op je uitgeoefend om wat (nep) gouden dingetjes en/of steentjes aan te schaffen. Daarna ga je naar het reisbureau van zijn neef, de tasjeswinkel van zijn vriendin en tenslotte naar de antiekzaak van zijn broer. En als je overal wat koopt heb je een kans dat je nog wordt thuis gebracht ook.

Ondanks de prettige gedachte aan zo'n juwelenscam deden we toch maar mee met de backpackers-kliek. We dronken Chang op een terrasje en chatten nog wat met nederland.

Einde van dag 148, de dag dat Sanne dacht een erg gezonde Submarine Sandwich te bestellen. Op de foto dit gezonde broodje en het enthousiasme van Sanne.

Maandag 17 april 2006, dag 149

Nog maar eens wat rondlopen in het prachtige Bangkok. Althans, dat was het plan, maar Sanne voelde zich niet zo top vandaag. Edward liep door het centrum. Langs het Royal Palace en dat ding met die liggende Budha. En natuurlijk heel veel tempel-gebeuren.

Trouwens, deze tempel staat niet scheef, het ligt meer aan de vaardigheden van de fotograaf.

Ook vermaakte Edward zich kostelijk met de drukke en doortastende tuk-tuk drivers. Hij zag hoe ze mensen wijs maakten dat de hoofdingang verplaatst was, dat het paleis dicht was en dat het heeeeel ver lopen was naar de ingang. Deze chaotische tuk-tuk drivers alias kleine oplichters staan in schril contrast met de rest van Bangkok. Alles is enorm georganiseerd. Wegen zijn zeer efficient aangelegd (veelal twee-hoog), auto's verlenen elkaar voorrang, stoppen voor rode stoplichten en waar het niet helemaal vlekkeloos verloopt staat wel een agent die de boel regelt. Tevens zie je overal zie mensen de rommel van het Songkran festifal opruimen. Alleen het "park" waar ondanks grote demonstraties plaatsvonden - met als doel het aftreden van de minister - was nog één grote bende. En in Amsterdam maar klagen als het gras bij het museumplein een beetje vertrapt is, ha ha.

Daarna nog een rondje met Sanne door de buurt om nog wat boeken te ruilen voor onze China trip. Ook hier verwachtten we dat Khao San "the place to be" zou zijn. Echter de boeken waren duurder dan ooit hier. Maar ja, wellicht is het ruilen van Nederlandse boeken in China ook niet echt makkelijk dus toch maar hier doen.

Einde van dag 149, de dag dat Sanne in de boekenhandel ging. Ze kocht een boek voor 35 bath, maar kwam tot de conclusie dat ze het toch geen leuk boek vond. Toen verkocht ze het weer voor 80 bath. Op jaarbasis zo'n winstmarge van ruim 9000 procent!

Tevens einde van ons derde bezoek aan Bangkok. Bangkok Reistips:
1) Het New Siam II Guesthouse en het Rambuttri Village zijn gloednieuw en hebben beiden een zwembad! Wel duur, 750 - 800 bath voor een airco kamer (17 eur).
2) Reizen van/naar het vliegveld? Op rustige tijden (tot 15.00 's middags en na 19.00) is een taxi bijna altijd goedkoper dan de shuttle bus (200 bath voor twee personen.). Wel de meter aan laten zetten ;-). Altijd de 20 bath extra voor de highway betalen, scheelt veel tijd en meestal ook geld. Taxi vanaf het vliegveld? Ga niet naar de taxi-standplaats maar naar de vertrekhal. Taxi's die daar vertrekken besparen de 50 bath exit charge. Tijd genoeg? Neem de trein naar het centraal station voor 10 bath (uurtje).
3) Vanaf Bangkok naar Hong Kong? Vlieg met Air Asia naar Macau. In ons geval twee keer zo goedkoop. Vanaf Macau gaat ieder kwartier een boot naar Hong Kong (uurtje varen).
4) Visum voor China? Prima te regelen in Bangkok (drie werkdagen). Maar ook makkelijk te kopen in Hong Kong (binnen twee dagen geregeld voor eur 25).