Thursday, June 15, 2006

21 - 30 mei - Yangshuo week 5 & 6

Zondag 21 mei 2006, dag 183

"Standaard" zondagje. Lang slapen en lang ontbijten. Tijdens ons eitje, sapje en koffie spraken we de volgende reisplannen door. We willen rond de 10de juni in Bangkok zijn zodat we voldoende tijd hebben om wat in Thailand rond te kijken en op ons gemak af te dalen naar Maleisie. We willen half Juli in Kuala Lumpur zijn voor ons treffen met de familie de Vries.

Daarna natuurlijk die massage bij Dr. Lilly en wat shoppen. De score was één t-shirt voor Edward, nou nou (20 yuan, 2 euro)

Einde van dag 183, de dag dat Sanne bijna een winterjas kocht (?). Nep-Goretex en Columbia jassen voor 150 Yuan (15 euro), niet van echt te onderscheiden. Helaas, ze hadden onze maat niet (hoewel de verkoopster natuurlijk vond dat het best kon, ha ha.)


Maandag 22 mei 2006, dag 184

Als je reist zijn er van die dagen dat je je zo lekker kan verbazen over van die kleine dingen (hoewel wij amper reizen de laatste tijd, maar goed). Edward ging vandaag alleen naar school (Sanne heeft last van Menière) en vergat de sleutel van het "huis", zo constateerde hij bij terugkomst. Geen probleem, dan bel je toch gewoon aan? Ehhhh, deurbel? Nou dan maar kloppen en later bonken op de deur. Zonder resultaat. Hoe doet die man dat als er nieuwe klanten voor de deur staan???????? Net als bij ons waarschijnlijk, de mobiele telefoon moest er uiteindelijk aan te pas komen.

Toen Edward even later een flesje water ging kopen in de buurtwinkel was de eigenaar in een diepe slaap. Eerst maar op "nederlands stemniveau" de man groeten (Ni Hou!). Maar weer had Edward geen succes. Dan maar op zijn Chinees: "NI HOU!!!!!". Maar ook dit was tevergeefs. Na enkele malen schreeuwen droop Edward af. Voor de bezorgde lezer, de goede man was niet dood, er van uit gaande dat dode mensen niet kunnen snurken. Dan maar naar de winkel een straatje verder. Er stond een fles water te lonken, maar in deze winkel was helemaal niemand te zien. Maar gelukkig was éénmaal roepen (Chinees volume) voldoende. Na afgezet te zijn, keerde Edward tevreden naar huis (sleutel niet vergeten dit maal). Onderweg kwam hij nog langs de stratenmakers die een geul voor het riool graven. Met de hand wel te verstaan. Waar dit soort gasten in ons land allemaal beschermende kleding (moeten) dragen staat er hier één met een schep een gat te graven op badslippers! Maar dit zijn natuurlijk mietjes vergeleken met de tuinman van de Tai Chi school, die graaft namelijk met blote voeten. Dit terwijl hij normaal gesproken toch schoenen draagt, vreemd.

Dit wat betreft wat voorbeeldjes waar wij ons na een half jaar reizen nog steeds heerlijk over verbazen. Vaak is dat nog leuker dan het zien van tempels, bouwsels, natuurgeweld en andere attracties.

's middags kreeg Edward in het Chinees te horen dat de Master er van uitgaat dat hij vanaf nu de rest van zijn leven dagelijks een half uur de Jungsel beweging uitvoert, terwijl hij na drie weken trainen na ongeveer 10 minuten dood gaat van de pijn (bij aanvang 3 minuten?). Daarnaast verwacht de Master dagelijks 200 Tai Chi-achtige kniebuigingen. In Tai Chi terminologie overigens slechts 50, want deze beweging gaat maal 4 (andere bewegingen gaan weer maal 3 of 8, Chinese logica zeg maar). Trouwens, dit soort belachelijke verwachtingen spreekt de Master alleen uit naar Edward. De twee meisjes in de klas, Zia en Sanne, worden vaak buitengesloten als het gaat om krachtpatserij. We krijgen er geen vinger achter waarom dit is, ons Chinees is nog niet al te best. Naast deze oefeningen drukt Ho Pin ons regelmatig op het hart dat we iedere dag, na het werk, de 24 Yang bewegingen uit moeten voeren (lees 8 a 9 minuten). "After you can relax", aldus Ho Pin. En natuurlijk ook iedere dag de Chi Cong bewegingen, waarbij de ademhaling erg belangrijk is. Nou, we worden er dus druk mee. We zijn erg benieuwd of dit Tai Chi lang bij ons blijft. We denken van wel.

Einde van dag 184, de dag dat de "Dumpling - Cola Light Combi" het weer erg goed deed. Bijna net zo'n klassieke combinatie als het combinatiemenu A van de Golden Pauw aan de Jan Evertsentraat, samen met een ijskoude beugel Grolsch (die nog net iets beter is omdat deze ook nog gecombineerd kan worden met het stiekem voeren van stukjes kip aan onze katten en natuurlijk studio sport).


Dinsdag 23 mei 2006, dag 185

Vandaag weer zo'n lekkere dag waarop je je volledig kan concentreren op Tai Chi. Althans dat was de bedoeling. Maar vandaag werd weer eens benadrukt dat Tai Chi niet samen gaat met andere dingen. En vandaag gebeurde er iets waardoor onze aandacht telkens werd afgeleid. Hoe kan het ook anders, er was iets met dieren. De Master vond het namelijk nodig om zijn kat (naam: Miauw) met vijf kittens (namen: one, two, three, four en five) van nog geen twee weken oud, te verhuizen van zijn huis naar de school. Edward's vriend Paul werd er vroeger vaak mee gepest dat hij veel verstand heeft van geld, maar niet van vrouwen (nu heeft hij trouwens een erg goede vrouw). Nou, voor de Master geldt iets soortgelijks. Hij heeft veel verstand van Tai Chi, maar van dieren begrijpt hij absuluut niets! Tot de grote verbazing van de Master waren de honden door het dolle heen. Zodra de moeder kat uit de zak werd gehaald gingen de honden er voor. De kat ging natuurlijk op de vlucht en na een klein gevecht, Sanna (= hond) kreeg (terecht) een flinke haal van de kat, vluchtte de kat in een boom. Een situatie die je normaal alleen in een (Disney) film ziet. Nadat de honden een kwartier onder de boom hadden staan blaffen - lekker ontspannend als je net de zogenaamde 8 treasures probeert te bewegen - kwam ook de Master er achter dat de kat wellicht niet naar beneden zou keren op deze manier. Uiteindelijk werden de honden aangelijnd en de Master lokte de kat naar beneden door "Miauw" te roepen. We weten niet de Chinese vertaling van "gekke henkie", maar die kat dacht wel iets in die richting. Zo ging het de hele morgen door. Doos met kittens bij de boom zetten, ladder in boom, kat valt uit boom, kat in paniek, kat sprint weg en natuurlijk net in de richting waar de honden aan de lijn liggen, kat schikt zich lam, kat springt in boom waar de honden aan vastgebonden zijn (wel knap, als kat over drie honden heen springen), honden door het dolle heen, honden verhuizen, kat hoog in boom, ladder op boom, kat nog hoger in boom, kat dan toch maar met rust laten, kat naar beneden, kat eindelijk samen met kittens, kat in "keuken" aangelijnd met kittens. Wat een toestanden, gelukkig lijken de katten nu een veilige en fijne plek te hebben. Hopelijk voelt de moeder zich snel thuis zodat de bevrijd kan worden van haar touw. Tja, Sanne's dierenverbod kan nu echt definitief niet gehandhaafd worden.

Einde van dag 185, de dag dat we eens niet bij Kelly's aten. Alle Chinese klassiekers stonden hier op de kaart. Wij gingen toch maar voor de sweet en sour chicken (meer sour dan sweet dit maal)






Woensdag 24 mei 2006, dag 186

Vroep op, lekker stukje wandelen en natuurlijk die Buns scoren bij misschien wel het aardigste vrouwtje van China.


Dan nog wat gemotoriseerd verkeer ontwijken...


En dan vervolgens een stukje door het park...


Dan langs het bejaardentehuis en dan ben je al bij de Tai Chi school (die twee buns zijn dan net zo'n beetje op). Eerst nog even wat viervoeters begroeten. Waardeloze waakhonden trouwens, maar deze blik maakt veel goed...


En dan aan het werk!



's Avonds hadden we nog een "afscheidsfeestje" van een Ier die drie maanden Tai Chi achter de rug had met als doel zijn ruige leven vol wilde feesten op de rit te krijgen. Ondanks zijn doel om alles wat serieuzer aan te pakken vloeide het bier rijkelijk en rolden we wat aan de late kant in ons mandje.

Einde van dag 186, de dag dat we ook nog bezoek hadden op onze kamer.





Donderdag 25 mei 2006, dag 187

Een beetje te kort geslapen en een klein biertje te veel gehad. Maar eens kijken hoe dat gaat. En ja hoor, Tai Chi deed zijn werk. We hadden al veel van dit soort (onzin?) verhalen gehoord, maar het werkt echt. Aan het begin van de sessie waren we moe, slapjes en Edward was een een beetje brak. Na twee en een half uur Tai Chi voelde we ons frisjes, en Edward was lichter in het hoofd en een stuk fitter. Goed spul, dat Tai Chi. Oh, om het niet mooier te maken dan het is, het bier was wel naar de benen gezakt, veel pijn dus.

's Avonds een diner aan zo'n Chinese draaitafel (een soort mini-draaibar op je tafel) genuttigd in het gezelschap van enkele amerikanen. Natuurlijk was het "the greatest food we ever had" en ze vonden ons natuurlijk ook de aardigste mensen die ze in Yangshuo waren tegengekomen. Dat klopt. Zeker gezien het feit dat we de rekening betaalden. Voor 140 Yuan (14 euro) een hele tafel vol sweet & sour eggs, varkensvlees met bamboescheuten, kip met cashewnoten, komkommers in pittige saus en fried vedgetables, fried rice, bier, wijn, thee en natuurlijk cola. En niet te vergeten een soort donuts met vanillesaus toe, hmmmmm. Nou, zo kan je nog eens indruk maken door een rondje te geven.

Over Chinees eten gesproken, we hebben op dit gebied wel een grote teleurstelling moeten ervaren. Waar wij in Nederland groot ervaringsdeskundige zijn op het gebied van Chinees eten, is de door ons opgedane kennis op het gebied van afhaalmaaltijden hier in China totaal waardeloos. Foe Yong Hai, Tjap Tjoi en Babi Pangang? Ze hebben er nog nooit van gehoord! We zijn dan ook maar gestopt met vragen: "do you have Foe Yong Hai?". Ze kijken ons telkens aan of ze water zien branden.

Einde van dag 187, de dag dat we al twee dagen lang in de regen zitten.


Vrijdag 26 mei 2006, dag 188

Just another day in Tai Chi. Hoogtepunt van de dag was het feit dat de Master zelfs een keer mompelde: "Gooda".

Verder een ticket geboekt naar Beijing, we moeten hier toch een keer weg. We vliegen woensdag die kant op en we hebben d'r zin an. Mao here we come!

Daarnaast zijn we nu in het bezit van een schitterend Chinees porseleinen beeldje van een draak met vijf ogen.




Het zal waarschijnlijk prachtig staan in onze kast. Eigenlijk wilden we het niet kopen, maar Sanne wilde het in de winkel eeeeeeven vasthouden. Tja, toen glipte het plotseling uit haar vingers en brak er een stukje van de vleugel af. Hmmmmm. En nu? Best moeilijk onderhandelen over de prijs als je het hebt stuk gemaakt. Toch werden we het eens over de prijs en nu zijn we dus de gelukkige eigenaar van dit fraaie beeldje.

In de namiddag was er alweer een gevalletje Menière in da house. Wat is dat toch de laatste dagen? Meteen maar weer luisteren naar het lichaam en plat.

Einde van dag 188, de dag dat het na drie dagen regen nu ECHT begon te regenen. Weer zo'n gevalletje tot de enkels in het water. De laatste (en eerste) keer was op Langkawi (Maleisië) en de dagen die daar op volgden waren fantastisch. Een goed voorteken?


Zaterdag 27 mei 2006, dag 189

We hadden een jarige! Te weten Sanne. Jippiejajee! Nog wat slapjes, maar wel een kado natuurlijk!


Op je verjaardag heb je natuurlijk vrij, dus vandaag geen Tai Chi. Maar wel een uitgebreid ontbijt natuurlijk. Vandaag probeerde Sanne wat te herstellen, want 's avonds was er taart! We weten het Chinese woord voor chocoladetaart nog niet zo goed (cháo-kêr-lèe dùn-gão?), maar de bleuberry taart was ook heeeerlijk.

En er waren waren ook nog mensen die ons hielpen met het opeten. De westerlingen werden helemaal blij bij het zien van de taart, de amerikaanse ging bijna door het dak, maar de Chinesen vielen bijna flauw bij het aanschouwen van de taart.





Einde van dag 189, de dag dat Sanne's ouders besloten om ook rond 10 juni naar Bangkok te gaan. Sanne's mooiste verjaarskado!


Zondag 28 mei 2006, dag 190

Standaard zondagje weer. Zie eerdere zondagen voor meer informatie.

Einde van dag 190, de dag dat we voor de verandering eens met z'n tweeën wilden eten. Da's onmogelijk in Kelly's straat, dus gingen we elders eten. Lekker geïnstalleerd op een balkon boven Weststreet, en wat gebeurt er? Hé Charles! Ook hier? Kom er gezellig bij zitten! Charles is trouwens niet de Engelsman die de lezer nu voor ogen heeft. Veel Chinesen hebben een tweede, typisch Engelse naam. Chinesen hebben trouwens vreemde ideeën over ziek zijn. Bij een verkoudheid stop je je minimaal vol met pillen en een griepje is echt zeer ernstig. Chinesen met griep gaan aan het infuus. Charles was zwaar verkouden geweest en was daarom gisteren de hele dag in het ziekenhuis geweest. Zo vertelde hij met een stalen gezicht.


Maandag 29 mei 2006, dag 191

Onze laatste dag Tai Chi, snik. Om er lang van te kunnen genieten wilden we maar vroeg gaan. Om zes uur op dan maar. Laatste buns bij het vrouwtje, snik. Laatste keer naar school wandelen en de honden begroeten, snik. En de laatste keer die 24 bewegingen samen met de Master doen, snik. Nevan legde dit moment nog vast op video en toen was het voorbij. Sanne's Ménière kwam namelijk ook langs op deze memorabele dag. Erg vervelend, we gingen voortijdig naar huis. Shit.

Einde van dag 191, de dag dat we voorlopig even stopten met Tai Chi, we zijn erg benieuwd of het bij ons blijft. We denken van wel.


Dinsdag 30 mei 2006, dag 192

Onze laatste dag in Yangshou. Het is hier fantastisch geweest. We hebben de kunst van Tai Chi een klein beetje geleerd en we hebben een tijdje in een schitterende omgeving geleefd. Ons leven hier was zo mooi en eenvoudig, we zullen dit niet snel vergeten. Ook was het fijn om weer eens wat bekenden om je heen te hebben. Geen vluchtige contacten, maar soms eens wat dieper op bepaalde dingen ingaan. Prettige mensen, allemaal met een eigen motivatie om langere tijd bij de Tai Chi school te blijven hangen.

Dit is de eerste plek waar we zeker terug willen komen. Ok herstel, de tweede. Angkor Wat is ook een potentieel terugkomertje.

Einde van dag 192, de dag dat het nog steeds niet is opgehouden met regenen. Morgen weer in de zon?

Tevens einde van Yangshou, Reistips:
1) Tai Chi school van Wang Zhi Ping: www.southchina-taichi.com
2) Dumplings eet je voor 3 yuan (30 eurocent) op de hoek richting de achteringang van het Yangshuo park. Peking style noodles bij dezelfde tent, ook 3 yuan. Fried noodles bij de buren, ook 3 yuan.
3) Dr Lily zit in het steegje tegenover Kelly's. Massage vanaf 50 Yuan per uur (5 euro).
4) Kelly's zit aan het einde van het kleine steegje van Dr. Lilly. Vergeet de Veggie burger niet. Doe Kelly de groeten.
5) Supermarkt? Kelly's straat uitlopen en dan rechts. Ingang op de hoek, de trap af.
6) Niet betalen voor het park? Langs de ingang aan de achterkant lopen, over de brug en na 500 meter sta je in het park.
7) Vliegtickets? Reisburo's lijken goedkoper dan internet. Wel flink onderhandelen over prijzen.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home