Tuesday, August 22, 2006

9 - 12 augustus 2006 - Penang

Woensdag 9 Augustus 2006, dag 264

Vandaag een reisje naar Penang, een stukje varen. Zo'n 2,5 uur op een snelle boot. Maar dan heb je ook wat, Penang is weer zo'n fijn eiland. Anders dan de voorgaande edities in de reeks eilanden, is Penang meer van cultuur en shopping dan van strand. Weer eens wat anders. Trouwens over dit eiland kunnen we kort zijn, want ook hier waren we al eens. Deden we het weer voor Heske? Niet echt, Penang is een prima plek om onze laatste dagen in Azië door te brengen. En Heske zag die shopping mogelijkheden, herstel cultuur ook wel zitten. Bij aankomst maakten we onze entree in het Chinese Cathay hotel met koloniale uitstraling.


Boven budget wel weer, da's duidelijk te zien op de foto. Kunnen we alvast wennen aan het prijsniveau in Nieuw Zeeland.

's Avonds meteen maar even de culturele mogelijkheden van de Komtar Shopping Mall bekeken. Jawel, er was een Starbucks en een Sushi King. Maar die laatste bewaarden we voor later, er was namelijk ook een foodcourt. Soms moet je keuzes maken. Na het nodige voor-shop werk - Heske kocht geen slippers - namen we alsnog een koffie bij de Starbucks en toen braaf naar huis.




Einde van dag 264, de dag dat Heineken het ook eindelijk door heeft. Ze brengen een extra koud biertje op de markt. Zouden ze bij Heineken dan eindelijk de B.e.e.r.-index gevonden hebben? Zodra Heineken dit produkt ook in Azië op de markt brengt zal dit ongetwijfeld voor een herschikking van de index leiden.

Donderdag 10 Augustus 2006, dag 265

Dit was de doorshop en tevens cultuurdag. We shopten wat boeken in de Chinese wijk, een mega deal waarbij maar liefst 10 boeken betrokken waren. We vonden zelfs een boek van Herman Brusselmans, hoogstaande literatuur die we tot nu toe slechts konden bemachtigen door import uit Nederland. Herman is een belangrijk schrijver, aldus de schrijver zelf. Ons enthousiasme was niet erg bevordelijk voor onze onderhandelingspositie, maar uiteindelijk kwamen we toch tot de mega-deal die Penang deed schudden op haar grondvesten.

Daarna liepe we door Little India, helemaal ons ding. Kleuren van o.a.bbloemen, gebouwen en mensen. Geluid van o.a. auto's, muziek en foute Iniase Borsato tunes uit winkels. De geur geur van o.a. eten, wierrook, bloemen en stront. En eten! Overal is eten. Je kan op zijn minst zeggen dat er hier wat gebeurt. We keken lekker rond in winkeltjes vol beeldjes van Hindu goden en we vonden zelf een winkel met van dat roestvrij stalen servies. Mooi, want we wilden we wilden wel wat van die bakjes als souvenir. Ok, en doe dan ook maar wat borden, schalen en bekers. Heske neem het allemaal mee naar Nederland, ze is te goed voor ons. En nog wat grotere schaaltjes en kleinere bordjes. Thuis gaat Edward meteen India's leren koken, al hoewel dat nog niet zo makkelijk schijnt te zijn. Maar zo'n mooi servies is natuurlijk een schitterende inspiratie. Ok, en nog een grote schaal, Heske neemt er zelf ook één. Over Heske gesproken, ze kan er maar niet aan wennen dat er een verkoper in haar nek staat te hijgen zodra ze een winkel binnen gaat. De man in deze winkel was het toppunt. In het halve uur dat we in deze winkel waren week haar verkoper (Sanne had een eigen) nog geen meter van haar zijde. Hou op, ga weg! Riep ze nog, maar dat verstond hij niet. Wel korting zonder dat we er om vroegen, dat dan weer wel.

Nu we onze Chinese en Indiase deals hadden gesloten was het tijd voor Japans. Sushi, wel te verstaan. Gewone Sushi hoor, geen treintjes of bootjes dit maal. Gewoon lopende bandje bij de Sushi King. Lekkerrrrrr. Prima afsluiter.

Einde van dag 265, de dag dat we het vertrouwen in taxi-chauffeurs weer terugvonden. Een vriendelijke man: "weet je wat? We doen gewoon de meter aan en dan hoeven we niet vooraf zo moeilijk te doen over de prijs!". Wat een briljant idee!!! Hoe verzint hij het? Briljant gewoon! 's Avonds daalde ons vertrouwen weer tot een dieptepunt. Tien taxi-chauffeurs op een rij, die allemaal steevast de driedubbele prijs bleven vragen. Twee dubbele prijs? Nop! Nou, dan lopen we wel.


Vrijdag 11 Augustus 2006, dag 266

Vandaag was doorshop dag. We hebben namelijk een probleem qua "garderobe". Deze is absoluut niet berekend op extreem koude temperaturen van 13 graden. Want zo koud schijnt het soms wel te zijn. Tja, dan kom je niet ver met vier t-shirts. Op naar de Komtar dus. Het werd ouderwets winkelen, we bezochten 324.987 kledingwinkels. Resultaat een lange broek en een long sleeve voor beide Globetrotters in Spé. En dikke sokken, ook wel handig. Truien en zo zijn niet te krijgen, althans die paar dingen die te koop waren pasten voor geen meter. Nou, dan kopen we nog maar een handtas voor Sanne. En één voor Heske, het is immers niet iedere dag vakantie. Na vijf verdiepingen Komtar waren we er helemaal door heen geshopt. Snel met de taxi naar huis. Niet dus, nog steeds werden we compleet geboycot als we een normale prijs boden. Gelukkig is lopen door George Town geen straf (maar wel warm), er zijn onderweg veel schitterende gebouwen te zien en er zijn overal winkeltjes, eettentjes en marktjes te zien.

Eenmaal "thuis" vond er nog een anti-aziatisch tafereeltje plaats. We trokken ons laatste Langkawi flesje wijn open en serveerden daar bij een stukje kaas uit de Giant (supermarkt). Wat een feest. Nederland leek even heel dicht bij. Maar waar Heske terug gaat, pakken wij nog even vier tijdzones extra als we naar Nieuw Zeeland gaan. Nu zitten we samen aan de wijn, maar over een week zitten we dus op 10 uur tijdsverschil en later zelfs 11 uur. We mogen Heske tot twee 's nachts bellen zegt ze. Kijk, daar kunnen we wat mee!

Einde van dag 266, de dag dat we nog even moesten kijken wat die Indiër om de hoek in zijn claypot had. Dat bleken naan broden en tandori chicken, die we dan meteen maar even moesten proeven.


Zaterdag 12 Augustus 2006, dag 267

Vandaag bezochten we een tempel waarvan de schrijver de naam is vergeten. Ten onrechte want het was een mooie!


Het was tevens de grootste van Penang, dus er was genoeg te bekijken. De onderkant was Chinees Boedhistisch en de bovenkant Burmees, als we het goed hebben. Mooi, mooi, mooi allemaal. Veel draken ook, we betrappen ons zelf er op dat we die "mooi" zijn gaan vinden tijdens ons bezoek aan China (Chinesen gaan helemaal uit hun dak bij het aanschouwen van een afbeelding van een draak of een slang). Één van onze laatste tempels voorlopig, misschien gaan we ze zelfs wel missen.


Tijdens het rondsnuffelen in en rond de tempel, deden we zelfs nog wat kleur-ideeën op voor ons huis in Nederland (dat we niet hebben, maar een kniesoor die daar op let). Na deze tempel bestegen we Penang hill, een berg van 800 meter hoogte. Met een kabelbaantje wel te verstaan ;-). Een beetje zoals het treintje naar Victoria Peak in Hong Kong, maar dan net anders.


Hier ook boven een soort van kermis met eten, drinken en veeeeel souvenirs. Niet te lang gebleven aldaar. Wel een aardig uitzicht over Penang trouwens.

Nu begint het einde van Maleisië en van Azië wel echt in de buurt te komen. We vliegen dan wel pas op dinsdag, maar als je zo'n tijdje onderweg bent lijkt de tijd nog sneller te gaan dan voorheen. Lekker genieten dan nog maar even. Dit maal in de vorm van afhaal-eten. We konden niet kiezen dus haalden we vers brood, Indiaas én Maleisisch eten voor weinig en peuzelden dat heerlijk op in de "lobby" van het Cathay hotel, die wij steevast de kroeg noemen. Wij gebruiken de zitjes normaal gesproken voor het nuttigen van drankjes (goedkoop, uit de supermarkt) en het roken van goedkope Langkawi Sigaretten. Maar nu dus ook voor diner, wat de iets te nieuwsgierige schoonmaakster erg interessant vindt.

Einde van dag 267, de dag dat we niet naat de Komtar shopping mall gingen, zelfs niet om Sushi te eten. Tevens de dag dat we een nieuwe smaaksensatie ontdekten. Ze serveren hier de zwarte koffie met een wolkje melk. Wat een uitvinding, briljant!

Tevens het einde van ons bezoek aan Penang, Reistips:
1) Heb nooit medelijden met taxi chauffeurs, maar wel met de riksja berijders (die je trouwens ook een poot uit proberen te draaien).
2) Het Cathay hotel is een aanradertje in de mid-range categorie. Lekker koloniaal.
3) Ga naar Langkawi. Boek vooraf de boot, soms is hij vol.
4) Vergeet het foodcourt in de Komtar shopping mall, voor goedkoop eten ga je rechtstreeks naar Little India of Jalan Penang.
5) Starbucks (in Komtar) biedt een snelle en gratis Wifi hotspot.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home